R. I. P.
Я не стал уже ничего менять в самой статье, добавил лишь несколько цитат о нём и его творчестве:
«Нашага земляка Юрыя Станкевіча крытыкі называюць майстрам літаратурнай правакацыі і класікам беларускага мадэрнізму. Аўтар не баіцца вострых тэм, выказвае ў творах сваю ацэнку падзей мінулага і сучаснасці, што і мусіць, зрэшты, рабіць пісьменнік.»
Алена Брава, писательница
«Юры Станкевіч — пісьменнік з выразнай грамадзянскай пазіцыяй, што не можа не выклікаць павагу. Пісьменнік, які не баіцца ўздымаць самыя вострыя пытанні, «выклікаць агонь на сябе». Пісьменнік, героі якога — моцныя асобы, здольныя падпарадкоўваць сабе абставіны. Такія героі натхняюць. Пісьменнік, які здольны зазірнуць у будучыню.»
Анджела Мельникова, литературовед, доктор филологических наук
«Юры Станкевіч, паказвае нам, што нельга быць абыякавым да таго, што робіцца на нашай зямлі зараз, якія небясьпечныя глабальныя паўзучыя працэсы, пагражаючы стратай нашага спрадвечнага ладу і тоеснасьці, нашай жыцьцёвай прасторы, мовы, культуры, ментальнасьці ідуць і дзеюцца пад гучныя сьпевы алілуйя дзяржаўных шаманаў і дураплясаў...»
Алесь Пушкин, художник
«Ён аўтар некалькіх раманаў, шматлікіх аповесцяў і апавяданняў, п’ес і кінасцэнарыяў, ягоныя творы перакладзены на многія мовы свету. Тым не менш, ніякіх рэгаліяў не займеў, акрамя рэпутацыі (як сказана ў анатацыі да адной з кніг), жорсткага, часам радыкальнага пісьменніка-наватара. Што ж, творы Станкевіча прымушаюць напружваць разумовыя звіліны, заклікаюць вылезці хоць на момант з кокана раўнадушша, самаізаляцыі. І не разлічаны на шараговага чытача. Але ў іх ёсць свая аўдыторыя — такая ж, думаю, адметная, як і сам аўтар.»
Александр Быков, поэт
«Кнігі Юрыя Станкевіча поўняцца болем ды трагізмам. А яшчэ трывогай за лёс Бацькаўшчыны. Але ягоныя і боль, і трывога — жыццядайныя. Яны хутчэй узвышаюць, чым прыгнятаюць.»
Валентин Акудович, философ, поэт, литературный критик
*****
Юрия Станкевича и Франца Сивко многое объединяет. И не то, что они оба из "провинции". Они схожи своей принципиальной позицией, готовностью отстаивать свои, порой радикальные, взгляды, отсутствием излишней политкорректности.
В 2020 году в издательстве «Галіяфы» вышла книга «Дыялёг», в которую вошли роман «Любіць ноч — права пацукоў» Юрия Станкевича и повесть «Удог» Франца Сивко — самые известные произведения этих авторов, объединённые темой экспансии чужаков и важности сохранения национальной идентичности.
Повесть Франца Сивко «Удог» — притча с элементами мистики. В центре сюжета — загадочное дерево удог, привезённое в белорусскую деревню женщиной-переселенкой, из плодов которого она варит своё колдовскоё зелье, одурманивая местных жителей.
Юрий Станкевич чаще своего коллеги обращается к фантастике. "Я лічу, што літаратура таксама павінна зазірнуць у Космас, а не апісваць там усякіх людзей на балоце, журавушак і г.д.", — говорил он в своём интервью во время работы над романом-антиутопией «П’яўка». В романе и в повести «Эрыніі» (опубликована в сборнике «Мільярд удараў») он рисует апокалиптические картины, которые ожидают человечество в недалёком будущем. В сборнике «Апладненне ёлупа» опубликованы его научно-фантастический роман «Пятая цэнтурыя, трыццаць другі катрэн» и повесть «Ліст у галактыку Млечны шлях».
Юрий Станкевич (Юры Станкевіч)
Справочная информация:
Юрий Станкевич (Юры Станкевіч), настоящее имя — Георгий Васильевич Харитонович (бел. Георгі Васільевіч Харытановіч; род. 21 января 1945; г. Борисов, Минская обл.) — белорусский прозаик, драматург, сценарист.
Окончил факультет журналистики Белорусского государственного университета. Работал в журналах «Маладосць», «Крыніца». Живёт в г. Борисове.
Основная библиография — Авторские книги:
Художественная проза:
Луп : Аповесць і апавяданні (1989)
Анёлы на бальшаку : Аповесці і апавяданні (1993)
Любіць ноч — права пацукоў : Раман, аповесці, апавяданні (2000)
Сатырыкон : Аповесці (2003)
Апладненне ёлупа : Раманы, аповесці, апавяданні (2005)
Мільярд удараў : Аповесці, апавяданні, п'еса (2008)
П'яўка : Раман (2010)
Шал : тэксты (2012)
Брамнік заўжды самотны : Аповесць, апавяданні (2014)
Паўночны вецер для спелых пладоў : Раман, аповесці, апавяданні (2015)
Бесапатам : раман, аповесці, апавяданні (2018)
Драматургия:
Армагедон-1895 : П'есы, кінасцэнарый (2000)1460683
Франц Сивко (Франц Сіўко)
Справочная информация:
Франц Иванович Сивко (Франц Іванавіч Сіўко; род. 3 мая 1953, д. Вята Миорского района Витебской области) — белорусский прозаик, публицист.
Закончил филологический факультет Белорусского государственного университета. Работал преподавателем в школе, в Витебском государственном технологическом университете. С 1980 постоянно живёт в Витебске.
Лауреат региональной литературной премии имени Владимира Короткевича, премии «Гліняны Вялес».
Основная библиография — Авторские книги:
Художественная проза:
З чым прыйдзеш... : аповесць, апавяданні (1991)
Апошняе падарожжа ў краіну ліваў : аповесць, апавяданні (1997)
Удог : аповесці, апавяданні (2001)
Бялячык : казкі і апавяданні (2003)
Ягня ахвярнае : прыпавесці, аповесць (2003)
Асіметрыя : аповеды, эсэ, запісы (2005)
Дзень Бубна : прыпавесці, аповесць (2008)
Выспы : аповесці, апавяданні (2011)
Эдэм : прыпавесці, апавяданні, эсэ (2013)
Плебейскія гульні : аповесці (2015)
Раз — шкілет, і два — шкілет : аповесці (2019)
Сборник эссе:
Штрыхкоды (2017)